Het standbeeld Christus de Verlosser torent 710 meter boven de stad Rio uit en fascineert al bijna honderd jaar experts en historici.

Het is het op drie na grootste beeld van Jezus Christus ter wereld, het grootste beeldhouwwerk in art-decostijl ter wereld, en als klap op de vuurpijl werd het beeld in 2007 samen met Machu Picchu beschouwd als een van de zeven nieuwe wereldwonderen. , de Grote Muur van China en het Romeinse Colosseum.

Op welke berg staat het Christus beeld?

Gelegen op de top van de berg Corcovado in Rio, staat het beeld maar liefst 30 meter hoog (waardoor het twee derde van de hoogte van het Vrijheidsbeeld in New York is), en zijn uitgestrekte armen reiken tot 28 meter horizontaal.

Het standbeeld is niet alleen het meest herkenbare monument van Rio, het is ook een cultureel icoon van Brazilië geworden. Maar het belangrijkste is echter dat het beeld een wereldwijd symbool van het christendom is geworden dat elk jaar miljoenen gelovigen en niet-gelovigen naar de top van de berg Corcovado trekt.

De fascinerende oorsprong achter de beroemdste bezienswaardigheid van Rio

Het idee om een ​​enorm beeld van Jezus Christus in Rio te ontwerpen ontstond voor het eerst in de jaren 1850, toen een plaatselijke priester op het idee kwam om een ​​christelijk monument op de top van de berg Corcovado te plaatsen. Blijkbaar had hij prinses Isabel (destijds de dochter van keizer Pedro II en prinses-regent van Brazilië) gevraagd om het project te financieren, maar het idee werd geschrapt nadat in 1889 in Brazilië een Verklaring van de Republiek was afgekondigd – een topzet als het scheidde de kerk van de staat in het land.

Pas na de Eerste Wereldoorlog begonnen het rooms-katholieke aartsbisdom in Rio en een groep plaatselijke bewoners zich zorgen te maken over het “gebrek aan religieus geloof” in de Braziliaanse gemeenschap. Top van een berg in Rio, zou het in opstand komen tegen wat zij zagen als een “toenemende goddeloosheid” in het land. Er werd gevraagd om het beeld op de top van de berg Corcovado te plaatsen, zodat het overal in Rio zichtbaar zou zijn en zo een manier zou zijn om “Rio” (destijds de hoofdstad van Brazilië) terug te winnen voor het christendom.

Het draait allemaal om de details

Het ontwerp van het beeld is niet te danken aan één, maar aan een handvol verschillende ontwerpers die het beeld gedurende een periode van negen jaar hebben gemaakt. Tegen de tijd van voltooiing kostte de constructie van het beeld $ 250.000 (of het equivalent van $ 3,4 miljoen tegenwoordig) en werd volledig gefinancierd door de katholieke gemeenschap in Brazilië.

Aanvankelijk schetste de Braziliaanse ingenieur Heitor da Silva Costa het beeld als Jezus met een kruis in de ene hand en een wereldbol in de andere, en hij kwam ook op het idee om het beeld vanaf de top van de berg “naar de rijzende zon te richten”. . Uiteindelijk veranderde da Silva Costa van gedachten en besloot het beeld te ontwerpen tot het enorme beeld in art-decostijl dat het vandaag de dag te zien is, met Jezus Christus die zijn armen wijd uitstrekt, alsof hij de inwoners van Rio met open armen wil verwelkomen (letterlijk).

Romeinse kunstenaar Gheorghe Leonida

Het gezicht daarentegen is ontworpen door de Romeinse kunstenaar Gheorghe Leonida, terwijl het art-deco-ontwerp van het beeld te danken was aan het werk van Paul Landowski (een Frans-Poolse beeldhouwer), die jarenlang het beeld in stukken klei heeft ontworpen. Die later naar Brazilië werden verscheept en opnieuw werden gemaakt met beton.

Dus… hoe kwam het beeld daar?

Een van de vele dingen die iedereen verbijstert die voor het eerst zijn ogen op het standbeeld richt, is: hoe kwam het beeld daar in hemelsnaam in de eerste plaats?

Vanwege de enorme omvang van het beeld werd het beeld eigenlijk op de top van de berg Corcovado in elkaar gezet en werden alle benodigde materialen (evenals de arbeiders) de berg op vervoerd op een kleine tandradtrein; (die destijds vooral werd gebruikt om toeristen naar de top van de berg te brengen om de vergezichten te zien).

Arbeiders gebruikten lange houten palen als steigers tijdens de bouwfase, en ze moesten ze zelfs beklimmen om alle materialen op de juiste plaats te krijgen – een taak die in alle opzichten echt ontmoedigend moet zijn geweest, maar toch gesymboliseerd het intense religieuze geloof van de lokale bevolking, boven alles.